چاپگر چيست؟
چاپگر وسيله اي است كه متن و گرافيك را از رايانه مي‌پذيرد و اطلاعات را به كاغذ كه معمولاً برگه‌هايي با اندازه استاندارد هستند منتقل مي‌كند. چاپگرها در اندازه ، سرعت ، زيبايي و هزينه متفاوت هستند. به طور كلي ، از چاپگرهاي گران قيمت تر براي چاپ رنگي با وضوح بالاتر استفاده مي‌شود.
پرينترهاي شخصي را مي‌توان به عنوان چاپگرهاي ضربه‌اي يا بدون ضربه‌اي متمايز كرد. چاپگرهاي ضربه اي اوليه چيزي شبيه به يك ماشين تحرير خودكار كار مي‌كردند ، و يك كليد در چاپ روي كاغذ براي هر كاراكتر چاپ شده نقش برجسته اي داشت. چاپگر dot-matrix يك چاپگر رايانه كم هزينه محبوب بود. چاپگر dot- matrix يك چاپگر ضربه اي است كه كاغذ را به صورت همزمان خط مي‌كند. معروف ترين چاپگرهاي بدون ضربه، چاپگر جوهر افشان است كه چندين نمونه از چاپگرهاي رنگي كم هزينه به عنوان نمونه چاپگر هاي ليزري هستند. چاپگر جوهر افشان جوهر را از طريق كارتريج جوهر در فاصله بسيار نزديك به كاغذ اسپري مي‌كند. چاپگر ليزر از پرتويي ليزري كه از آينه منعكس شده است براي جذب جوهر (به نام تونر) به مناطق كاغذ منتخب به عنوان ورق روي درام استفاده مي‌كند.
چهار كيفيت چاپگر كه مورد توجه اكثر كاربران قرار گرفته است:
رنگ: رنگ براي كاربراني كه نياز به چاپ صفحات براي ارائه يا نقشه ها و صفحات ديگري دارند كه رنگ بخشي از اطلاعات است ، مهم است. چاپگرهاي رنگي نيز مي‌توانند تنظيم شوند كه چاپ را فقط به صورت سياه و سفيد انجام دهند. پرينترهاي رنگي از آنجا كه از دو كارتريج جوهر (يك رنگ و يك جوهر سياه) استفاده مي‌كنند كه براي تعويض پس از تعداد مشخصي از صفحات نياز به كار دارند ، گرانتر هستند. كاربراني كه نياز خاصي به رنگ ندارند و صفحات زيادي را چاپ مي‌كنند ، چاپگر سياه و سفيد ارزانتري را براي كار پيدا مي‌كنند و از آن ها استفاده مي‌كنند.
وضوح تصوير: وضوح چاپگر (وضوح متن و تصاوير روي كاغذ) معمولاً در نقاط در هر اينچ (dpi) اندازه گيري مي‌شود. بيشتر چاپگرهاي ارزان قيمت براي اكثر اهداف با dpi 600 وضوح كافي ارائه مي‌دهند.
سرعت: اگر ميزان زيادي چاپ انجام مي‌دهيد ، سرعت چاپگر مهم مي‌شود. چاپگرهاي ارزان قيمت فقط حدود 3 تا 6 ورقه در دقيقه را چاپ مي‌كنند. چاپ رنگي آهسته تر است. پرينترهاي گران قيمت بسيار سريعتر هستند.
حافظه: بيشتر چاپگرها با مقدار كمي‌حافظه (به عنوان مثال يك مگابايت) همراه هستند كه مي‌تواند توسط كاربر گسترش يابد. داشتن بيشتر از حداقل حافظه هنگام چاپ صفحات با تصاوير بزرگ يا جداول با خطوط اطراف آنها (كه چاپگر از آن به عنوان يك تصوير بزرگ استفاده مي‌كند) مفيد و سريعتر است.
چاپگر I / O رابط
متداول ترين رابط I / O براي چاپگرها ، رابط موازي Centronic با يك پلاگين 36 پين است. با اين حال ، در آينده ، چاپگرها و رايانه هاي جديد احتمالاً از يك رابط سريال ، به ويژه Universal Serial Bus يا FireWire با يك پلاگين كوچكتر و كمتر دست و پا گير استفاده مي‌كنند.
زبان هاي چاپگر
زبان هاي چاپگر دستوراتي از رايانه به چاپگر هستند تا به چاپگر بگويند كه چگونه مي‌تواند سند چاپ شده را قالب بندي كند. اين دستورات اندازه فونت ، گرافيك ، فشرده سازي داده هاي ارسال شده به چاپگر ، رنگ و غيره را مديريت مي‌كنند. دو زبان پرطرفدار چاپگر عبارتند از: Postscript و Printer Control Language.
Postscript: يك زبان چاپگر است كه از عبارات انگليسي و ساختارهاي برنامه اي براي توصيف ظاهر يك صفحه چاپ شده به چاپگر استفاده مي‌كند. اين زبان چاپگر در سال 1985 توسط Adobe توسعه يافته است. اين ويژگي ويژگي هاي جديدي از قبيل قلم هاي رئوس مطالب و گرافيك هاي برداري را معرفي كرد. چاپگرها اكنون با پشتيباني Postscript از كارخانه مي‌آيند يا مي‌توانند بارگيري شوند. زبان Postscript به چاپگر ها محدود نمي‌شود.بلكه مي‌توان در جاهايي مانند نمايشگرهاي صفحه ، ضبط هاي اسلايدها و تنظيم كننده هاي تصوير ، از آن استفاده كرد.
PCL) Printer Command Language) : يك زبان رمز گريز است كه براي ارسال دستورات به چاپگر براي چاپ اسناد استفاده مي‌شود. زبان رمز گريز اصطلاحاً به اين دليل است كه كليد فرار دنباله فرمان را دنبال مي‌كند كه به دنبال آن يك سري اعداد كد انجام مي‌شود. در ابتدا Hewlett Packard زبان PCL را براي چاپگرهاي ماتريس نقطه اي و جوهر افشان طراحي كرد. از زمان معرفي اين زبان، به يك استاندارد صنعتي تبديل شده است. ساير توليد كنندگان كه كلون هاي HP را مي‌فروشند ، آن را كپي كرده اند. برخي از اين كلون ها بسيار خوب هستند ، اما در نحوه چاپ صفحه در مقايسه با چاپگرهاي HP واقعي تفاوت هاي كمي وجود دارد. در سال 1984 ، چاپگر اصلي HP Laserjet با استفاده از PCL معرفي شد. PCL به تغيير ظاهر اسناد چاپي كم هزينه از كيفيت پايين به كيفيت بالاي استثنايي كمك بسياري كرد.
قلم ها
قلم مجموعه اي از شخصيت هاي يك سبك و اندازه خاص در يك طرح كلي نوع است. چاپگرها براي چاپ اسناد از قلم هاي اقامتي و قلم هاي نرم استفاده مي‌كنند. قلم هاي مسكوني در سخت افزار يك چاپگر ساخته شده اند. به آنها فونت داخلي يا فونت هاي داخلي نيز گفته مي‌شود. همه چاپگرها با يك يا چند قلم اقامتي همراه هستند. با قرار دادن كارتريج فونت در چاپگر يا نصب قلم هاي نرم روي هارد ديسك ، مي‌توانيد فونت هاي اضافي مورد نياز را اضافه كنيد. قلم هاي اقامتي برخلاف قلم هاي نرم نمي‌توانند پاك شوند. قلم هاي نرم روي هارد ديسك نصب شده و هنگام چاپ يك سندي كه از قلم نرم مخصوص استفاده مي‌كند ، به حافظه كامپيوتر ارسال مي‌شوند. قلم هاي نرم را مي‌توان در فروشگاه ها خريداري كرد يا از طريق اينترنت بارگيري كرد.
دو نوع فونت وجود دارد كه توسط چاپگر و صفحه نمايش استفاده مي‌شود ، قلم هاي بيت مپ و قلم هاي رئوس مطالب. قلم هاي Bitmap بازنمايي هاي ديجيتالي قلم هايي هستند كه مقياس پذير نيستند. اين بدان معناست كه آنها اندازه مشخص يا اندازه محدود دارند. به عنوان مثال ، اگر سندي با استفاده از فونت bitmap به اندازه 24 نقطه به چاپگر ارسال شود و يك فونت bitmap با آن اندازه وجود نداشته باشد ، كامپيوتر سعي خواهد كرد اندازه مناسب را حدس بزند. در نتيجه متن به صورت كشيده يا خرد شده به نظر مي‌رسد. لبه هاي فشرده نيز مشكلي در فونت هاي bitmap دارند. قلم هاي رئوس مطالب توصيفي رياضي ، از قلم هايي است كه به چاپگر ارسال مي‌شود. چاپگر ممكن است كه خراب شود (به صورت گرافيك هاي شطرنجي مشاهده كنيد) يا آنها را به نقاطي كه روي كاغذ چاپ مي‌شوند ، تبديل مي‌كند. از آنجا كه آنها رياضي هستند، مقياس پذير هستند. اين بدان معني است كه اندازه فونت را مي‌توان بدون از بين بردن وضوح يا وضوح متن چاپ شده تغيير داد. قلم هاي TrueType و Type 1 قلم هاي رئوس مطالب هستند. قلم هاي رئوس مطالب با زبان هاي چاپگر Postscript و PCL استفاده مي‌شوند.
منبع : https://whatis.techtarget.com/definition/printer
چاپگر چيست؟
چاپگر وسيله اي است كه متن و گرافيك را از رايانه مي‌پذيرد و اطلاعات را به كاغذ كه معمولاً برگه‌هايي با اندازه استاندارد هستند منتقل مي‌كند. چاپگرها در اندازه ، سرعت ، زيبايي و هزينه متفاوت هستند. به طور كلي ، از چاپگرهاي گران قيمت تر براي چاپ رنگي با وضوح بالاتر استفاده مي‌شود.
پرينترهاي شخصي را مي‌توان به عنوان چاپگرهاي ضربه‌اي يا بدون ضربه‌اي متمايز كرد. چاپگرهاي ضربه اي اوليه چيزي شبيه به يك ماشين تحرير خودكار كار مي‌كردند ، و يك كليد در چاپ روي كاغذ براي هر كاراكتر چاپ شده نقش برجسته اي داشت. چاپگر dot-matrix يك چاپگر رايانه كم هزينه محبوب بود. چاپگر dot- matrix يك چاپگر ضربه اي است كه كاغذ را به صورت همزمان خط مي‌كند. معروف ترين چاپگرهاي بدون ضربه، چاپگر جوهر افشان است كه چندين نمونه از چاپگرهاي رنگي كم هزينه به عنوان نمونه چاپگر هاي ليزري هستند. چاپگر جوهر افشان جوهر را از طريق كارتريج جوهر در فاصله بسيار نزديك به كاغذ اسپري مي‌كند. چاپگر ليزر از پرتويي ليزري كه از آينه منعكس شده است براي جذب جوهر (به نام تونر) به مناطق كاغذ منتخب به عنوان ورق روي درام استفاده مي‌كند.
چهار كيفيت چاپگر كه مورد توجه اكثر كاربران قرار گرفته است:
رنگ: رنگ براي كاربراني كه نياز به چاپ صفحات براي ارائه يا نقشه ها و صفحات ديگري دارند كه رنگ بخشي از اطلاعات است ، مهم است. چاپگرهاي رنگي نيز مي‌توانند تنظيم شوند كه چاپ را فقط به صورت سياه و سفيد انجام دهند. پرينترهاي رنگي از آنجا كه از دو كارتريج جوهر (يك رنگ و يك جوهر سياه) استفاده مي‌كنند كه براي تعويض پس از تعداد مشخصي از صفحات نياز به كار دارند ، گرانتر هستند. كاربراني كه نياز خاصي به رنگ ندارند و صفحات زيادي را چاپ مي‌كنند ، چاپگر سياه و سفيد ارزانتري را براي كار پيدا مي‌كنند و از آن ها استفاده مي‌كنند.
وضوح تصوير: وضوح چاپگر (وضوح متن و تصاوير روي كاغذ) معمولاً در نقاط در هر اينچ (dpi) اندازه گيري مي‌شود. بيشتر چاپگرهاي ارزان قيمت براي اكثر اهداف با dpi 600 وضوح كافي ارائه مي‌دهند.
سرعت: اگر ميزان زيادي چاپ انجام مي‌دهيد ، سرعت چاپگر مهم مي‌شود. چاپگرهاي ارزان قيمت فقط حدود 3 تا 6 ورقه در دقيقه را چاپ مي‌كنند. چاپ رنگي آهسته تر است. پرينترهاي گران قيمت بسيار سريعتر هستند.
حافظه: بيشتر چاپگرها با مقدار كمي‌حافظه (به عنوان مثال يك مگابايت) همراه هستند كه مي‌تواند توسط كاربر گسترش يابد. داشتن بيشتر از حداقل حافظه هنگام چاپ صفحات با تصاوير بزرگ يا جداول با خطوط اطراف آنها (كه چاپگر از آن به عنوان يك تصوير بزرگ استفاده مي‌كند) مفيد و سريعتر است.
چاپگر I / O رابط
متداول ترين رابط I / O براي چاپگرها ، رابط موازي Centronic با يك پلاگين 36 پين است. با اين حال ، در آينده ، چاپگرها و رايانه هاي جديد احتمالاً از يك رابط سريال ، به ويژه Universal Serial Bus يا FireWire با يك پلاگين كوچكتر و كمتر دست و پا گير استفاده مي‌كنند.
زبان هاي چاپگر
زبان هاي چاپگر دستوراتي از رايانه به چاپگر هستند تا به چاپگر بگويند كه چگونه مي‌تواند سند چاپ شده را قالب بندي كند. اين دستورات اندازه فونت ، گرافيك ، فشرده سازي داده هاي ارسال شده به چاپگر ، رنگ و غيره را مديريت مي‌كنند. دو زبان پرطرفدار چاپگر عبارتند از: Postscript و Printer Control Language.
Postscript: يك زبان چاپگر است كه از عبارات انگليسي و ساختارهاي برنامه اي براي توصيف ظاهر يك صفحه چاپ شده به چاپگر استفاده مي‌كند. اين زبان چاپگر در سال 1985 توسط Adobe توسعه يافته است. اين ويژگي ويژگي هاي جديدي از قبيل قلم هاي رئوس مطالب و گرافيك هاي برداري را معرفي كرد. چاپگرها اكنون با پشتيباني Postscript از كارخانه مي‌آيند يا مي‌توانند بارگيري شوند. زبان Postscript به چاپگر ها محدود نمي‌شود.بلكه مي‌توان در جاهايي مانند نمايشگرهاي صفحه ، ضبط هاي اسلايدها و تنظيم كننده هاي تصوير ، از آن استفاده كرد.
PCL) Printer Command Language) : يك زبان رمز گريز است كه براي ارسال دستورات به چاپگر براي چاپ اسناد استفاده مي‌شود. زبان رمز گريز اصطلاحاً به اين دليل است كه كليد فرار دنباله فرمان را دنبال مي‌كند كه به دنبال آن يك سري اعداد كد انجام مي‌شود. در ابتدا Hewlett Packard زبان PCL را براي چاپگرهاي ماتريس نقطه اي و جوهر افشان طراحي كرد. از زمان معرفي اين زبان، به يك استاندارد صنعتي تبديل شده است. ساير توليد كنندگان كه كلون هاي HP را مي‌فروشند ، آن را كپي كرده اند. برخي از اين كلون ها بسيار خوب هستند ، اما در نحوه چاپ صفحه در مقايسه با چاپگرهاي HP واقعي تفاوت هاي كمي وجود دارد. در سال 1984 ، چاپگر اصلي HP Laserjet با استفاده از PCL معرفي شد. PCL به تغيير ظاهر اسناد چاپي كم هزينه از كيفيت پايين به كيفيت بالاي استثنايي كمك بسياري كرد.
قلم ها
قلم مجموعه اي از شخصيت هاي يك سبك و اندازه خاص در يك طرح كلي نوع است. چاپگرها براي چاپ اسناد از قلم هاي اقامتي و قلم هاي نرم استفاده مي‌كنند. قلم هاي مسكوني در سخت افزار يك چاپگر ساخته شده اند. به آنها فونت داخلي يا فونت هاي داخلي نيز گفته مي‌شود. همه چاپگرها با يك يا چند قلم اقامتي همراه هستند. با قرار دادن كارتريج فونت در چاپگر يا نصب قلم هاي نرم روي هارد ديسك ، مي‌توانيد فونت هاي اضافي مورد نياز را اضافه كنيد. قلم هاي اقامتي برخلاف قلم هاي نرم نمي‌توانند پاك شوند. قلم هاي نرم روي هارد ديسك نصب شده و هنگام چاپ يك سندي كه از قلم نرم مخصوص استفاده مي‌كند ، به حافظه كامپيوتر ارسال مي‌شوند. قلم هاي نرم را مي‌توان در فروشگاه ها خريداري كرد يا از طريق اينترنت بارگيري كرد.
دو نوع فونت وجود دارد كه توسط چاپگر و صفحه نمايش استفاده مي‌شود ، قلم هاي بيت مپ و قلم هاي رئوس مطالب. قلم هاي Bitmap بازنمايي هاي ديجيتالي قلم هايي هستند كه مقياس پذير نيستند. اين بدان معناست كه آنها اندازه مشخص يا اندازه محدود دارند. به عنوان مثال ، اگر سندي با استفاده از فونت bitmap به اندازه 24 نقطه به چاپگر ارسال شود و يك فونت bitmap با آن اندازه وجود نداشته باشد ، كامپيوتر سعي خواهد كرد اندازه مناسب را حدس بزند. در نتيجه متن به صورت كشيده يا خرد شده به نظر مي‌رسد. لبه هاي فشرده نيز مشكلي در فونت هاي bitmap دارند. قلم هاي رئوس مطالب توصيفي رياضي ، از قلم هايي است كه به چاپگر ارسال مي‌شود. چاپگر ممكن است كه خراب شود (به صورت گرافيك هاي شطرنجي مشاهده كنيد) يا آنها را به نقاطي كه روي كاغذ چاپ مي‌شوند ، تبديل مي‌كند. از آنجا كه آنها رياضي هستند، مقياس پذير هستند. اين بدان معني است كه اندازه فونت را مي‌توان بدون از بين بردن وضوح يا وضوح متن چاپ شده تغيير داد. قلم هاي TrueType و Type 1 قلم هاي رئوس مطالب هستند. قلم هاي رئوس مطالب با زبان هاي چاپگر Postscript و PCL استفاده مي‌شوند.
خريد چاپگر